A miało być tak pięknie,miało nie wiać w oczy nam i ociekać szczęściem.

      Kubuś jest dzieckiem autystycznym.Do ok. 2,5 roku życia rozwijał się prawidłowo:uśmiechał się,
lubił być noszony na rękach i lubił być przytulany.Gdy byłam w ósmym tygodniu ciąży  uległam  bardzo poważnemu wypadkowi,w którym zginął ojciec Kuby.A ja w wyniku tego zdarzenia  poddana byłam bardzo poważnej operacji.Dalsza część ciąży przebiegała bez żadnych powikłań.Kuba urodził się 13 maja 1998r.Ogólny stan Kubusia uznano jako dobry.Uzyskał 9 punktów w skali Apgar.Jego rozwój motoryczny przebiegał prawidłowo.Rozwijał się prawidłowo pod względem fizycznym i społecznym. Wypowiadał pojedyńcze słowa.
      Problemy zdrowotne syna pojawiły się ok.3 roku życia,nagle zaczęłam odczuwać jakbym z dnia na dzień  traciła syna.Kuba powoli zaczął się wycofywać do własnego autystycznego świata.Pojawiły się stereotypowe ruchy,przestał mówić,reagować na swoje imię,nie chciał się bawić sam ani z innymi dziećmi,wybudzał się w nocy z krzykiem i w żaden sposób nie można było go uspokoić.Kuba jako mały chłopiec lubił być bujany,kołysany i podrzucany.Nie potrafił się sam zająć żadną zabawką.Bardzo dobrze tolerował podróże samochodem,uwielbiał karuzele i huśtawki.Bardzo lubił być kołowany na fotelu obrotowym.Coraz bardziej martwiło mnie dziwne zachowanie syna.Miałam wrażenie,że coraz bardziej zamyka się we własnym świecie.Lekarze ciągle mnie zbywali,że wszystko jest z nim w porządku,że na pewno z tego wyrośnie.W końcu po moich prośbach skierowano Kubę na badanie słuchu do Centrum Zdrowia Matki Polki w Łodzi.Wykonano obiektywne badanie słuchu i stwierdzono próg słuchowy na poziomie 5 db-na poziomie normy.I po dwóch dniach wypisano nas do domu.Mimo prawidłowych wyników dziecko nadal nie mówiło.W końcu Kuba otrzymał skierowanie na obserwację neurologiczną.Kubuś miał wykonany szereg badań specjalistycznych min.badanie EEG,tomografię komputerową.Oba badania wyszły prawidłowo.Nie stwierdzono żadnych nie prawidłowości nerologicznych.Rozpoznano opóźnienie rozwoju psychoruchowego,encefalopatia niepostepująca,zaznaczone cechy autyzmu.Przepisano Kubie:Rp.Amizepin Prolog 0,2.Od tego momentu całkowicie zmieniło się nasze życie i rozpoczęła się nasza długa wędrówka po lekarzach w celu ustalenia precyzyjnej diagnozy,a przede wszystkim uzyskania pomocy dla synka.Trafiłam do Ośrodka dla dzieci autystycznych.Tam otrzymałam sekwencję stymulacyjną do pracy z dzieckiem w domu.Potwierdzona została diagnoza-autyzm dziecięcy.Niestety wiedza na temat
tej choroby w Polsce jest zbyt mała.Kuba jak większość dzieci z autyzmem, nie ma zewnętrznych oznak choroby: ładna buzia,a tymczasem jest bardzo chory.Wiele zwykłych rzeczy i czynności przekracza granice jego możliwości, żyje we własnym,autystycznym świecie,przejawia dziwne zachowania.W tej chwili Kubuś chodzi do szkoły do klasy dla dzieci autystycznych.Nadal jest pod stałą kontrolą lekarzy.Przyjmuje leki.Syn jest dzieckiem bardzo nadruchliwym i ma bardzo duże problemy z koncentracją,wykazuje liczne stereotypy ruchowe np.macha rączkami przed oczami,nie potrafi wysiedzieć w jednym miejscu nawet kilka minut,wymaga pomocy przy prostych czynnościach.Kuba w szkole poddawany jest licznym terapiom ale to wszystko jest jednak za mało. Tylko prywatna,intensywna i długotrwała rehabilitacja to jedyna nadzieja dla mojego syna.Niestety z powodów finansowych musiałam z takiej terapii zrezygnować gdyż jest bardzo kosztowna.Kuba jest bardzo pogodnym dzieckiem, lubi się śmiać i przytulać. Nie umie niestety okazywać swoich przeżyć,ma duże problemy z komunikowaniem się z otoczeniem i wyrażaniem swych potrzeb.Niestety brak mowy i nadpobudliwość sprawiają, że ma problemy z koncentracją, a swoje emocje często wyraża przeraźliwym krzykiem i autoagresją.Kuba ma jeszcze młodszą siostrę i brata.Pięcioosobową rodzinę utrzymuje tylko mój  mąż. Kuba po swoim zmarłym ojcu nie otrzymuje żadnej renty.Chciałabym bardzo pomóc synkowi wysłając go na terapie(logopeda,psycholog,hipoterapia i na terapie w zakresie integracji sensorycznej) oraz na turnusy rehabilitacyjne,które bardzo mogą mu pomóc ,ale niestety nie stać nas na takie wydatki.Jeden turnus rehabilitacyjny kosztuje ok.3500 tys.złotych i niestety przekracza to nasze możliwości finansowe.Dlatego ośmielam się zwrócic do wszystkich ludzi dobrej woli i wielkiego serca, otwartych na krzywdę dzieci, o pomoc finansową dla Kuby, liczy się każda złotówka, pieniądze przez Państwa ofiarowane w całości spożytkowane zostaną na leczenie,leki,turnusy rehabilitacyjne,odpowiednią dietę i rehabilitację naszego Kubusia.Wierzymy,że działania te pomogą mu wyjść z zamkniętego świata autyzmu i pozwolą na normalne funkcjonowanie w dorosłym życiu. Bardzo zależy nam, aby Kuba mógł w przyszłości żyć w miarę samodzielnie, nie obarczając innych swoją niepełnosprawnością. Dlatego zwracam się do Państwa z prośbą o pomoc, która umożliwi nam stałą rehabilitację i edukację chorego Kuby. Będziemy bardzo wdzięczni za okazaną pomoc.Trzeba zrobić wszystko,żeby Kubuś do nas powrócił!!!

Dziękujemy za zrozumienie.