KUBA I JEGO ŚWIAT KUBA I JEGO ŚWIAT
     Strona startowa
     Czym jest autyzm
     Objawy autyzmu
     Kubuś-historia przez życie pisana
     Apel
     Plea for help
     1%Podatku dla Kubusia
     PODZIĘKOWANIA!
     Aukcje charytatywne dla Kuby
     Moje bannery
     Zabawy dla dziecka autystycznego
     Analiza pierwiastkowa włosów
     Konto Kuby w Fundacji"Dzieciom Zdążyć z Pomocą"
     Stowarzyszenie "KONICZYNKA"
     Jak działa fundacja?
     Kuba-nasza-klasa.pl
     Kontakt
     Galeria
     Zdjęcia Kubusia
     Filmy o Kubie
     Filmy o autyźmie
     Moje sukcesy
     Plan zajęć
     Sekwencje stymulacyjne i program terapeutyczny Kuby
     Terapia dla dzieci autystycznych
     Pitogramy dla dzieci autystycznych
     Prawdy i mity o autyźmie
     Dieta bezglutenowa i bezmleczna
     Rysunki Kuby
     Zapiski
     Programy komputerowe do nauki dziecka autystycznego
     Forum autyzmu
     Linki do ciekawych stron,blogów i gier dla dzieci
     Konferencje logopedyczne
     Księga gości


www.kubastaszewski.pl.tl


KUBA I JEGO ŚWIAT - Zabawy dla dziecka autystycznego


Zabawa odgrywa istotną rolę w życiu każdego dziecka:
rozwija i edukuje.Pozwala na nabywanie nowych umiejętności
społecznych,komunikację i kontakt z rówieśnikami.Większość
dzieci autystycznych nie potrafi bawić się zabawkami.
Ich zabawa polega na stereotypowych,powtarzanych czynnościach.
Układaniu piramid z klocków lub z różnych innych rzeczy.
Wprawiają w ruch obrotowy samochodzik,czy inne rzeczy,które mają
pod ręką,dużo dzieci lubi bawić się sznurkiem lub przelewać wodę
do naczynia,pukaniem w stół łyżką,układaniu w szereg np.butów.
Zabawy takie pozwalają dziecku pozostać we własnym,zamkniętym,
ale z punktu widzenia dziecka bezpiecznym świecie.Umożliwiają
uniknięcia niechcianego kontaktu.Jest to sposób na radzenie sobie
z niezrozumiałą rzeczywistością,unikania konfrontacji.Autystyczne
dzieci do zabawy nie używają lalek czy misiów.Często używają zabawek
niezgodnie z ich właściwym przeznaczeniem.Podczas zabaw dziecko
unika kontaktów społecznych z innymi ludźmi.Starają trzymać się na
uboczu od innych dzieci.Nie potrafią bawić się w grupie.Dzieci autystyczne
nie potrafią naśladować innych ludzi.
Mają upośledzoną zdolność rozumienia emocji innych ludzi.Dzieci
autystyczne mają braki w zakresia myślenia abstrakcyjnego i
wyobraźni.Większość z nich cierpi na neofobię tzn,że nabywanie
nowych umiejętności budzi w nich lęk.Dzieci z autyzmem lubią
stałe elementy dnia:ta sama zabawa,ta sama trasa spaceru.
Dziecko czuje się zagubione gdy następuje zmiana.
Jest najspokojniejsze gdy tkwi zatopione w wybranej przez siebie
dziwacznej zabawie.Powielanie tego niewłaściwego wzorca zabawy
nie prowadzi do niczego dobrego,ustala chorobę na poziomie quo
i na przestrzeni czasu nie pozwala na nabywanie nowych umiejetności,
tym samym pogłębia się zaburzenie.Nauczenie dziecka autystycznego
zabawy nie jest łatwe,ma jednak głębokie uzasadnienie.Podczas zabawy
najłatwiej jest dziecku pokonać bariery,nauczyć właściwych form kontaktu
i zachowań.Nie ma jednego zalecenia rodzaju zabawy,jednego schematu
pracy z autystycznym dzieckiem.Termin"autyzm"obejmuje szerokie spektrum
zaburzeń o różnym nasileniu i różnej symptomatologii.Praca rodziców
z dzieckiem autystycznym powinna być konsultowana z terapeutą,który
ustali jakie zajęcia będą dla dziecka najbardziej korzystne.Dziecko
autystyczne z powodu różnych zaburzeń i osłabionego układu nerwowego
szybko się przemęcza.Podczas zajęć trzeba pamiętać,żeby często robić
przerwy,żeby mogło zregenerować siły.Przy zabawie należy stworzyć
dziecku odpowiednie środowisko,żeby czuło się akceptowane i dowartościowane.
Nowe rzeczy należy wprowadzać stopniowo aby dziecko nie czuło się przerażone.
Dzieci autystyczne czerpią przyjemność z obcowania z takimi materiałami
jak:Woda,piasek,materiały o różnej fakturze.Zabawa powinna być aktywna
i ciekawa dla dziecka.Zabawa w naśladownictwo pozwala mu na umiejętność
naśladowania.Co przychodzi dziecku zdrowemu łatwo np.naśladowanie
rysowanie,wycinanie i wiele innych czynności dziecku autystycznemu
przychodzi z trudem.Wspólne wykonywanie prac plastycznych lepienie z
gliny,modeliny,ciastoliny to nie tylko okazja do stworzenia małego
dzieła sztuki ale przede wszystkim szansa otworzenia dziecka na świat.
Często możliwość radosnej zabawy w wodzie,lepienia czy malowania pędzlem
wyzwala w dziecku tłumione dotąd emocje,stanowi okazję do swobodnej
wypowiedzi.Słuchanie muzyki i powtarzanie różnych odgłosów może być
dobrą formą terapii.
Dzieci z autyzmem jest to najtrudniejsza grupa dzieci,z racji tego,że
są one najbardziej uodpornione na kontakt z innymi,mocno bronią dostępu
do swojego świata,a przełamanie pewnych schematów otaczajacych dziecko
jest niemalże niemożliwe.Dlatego najpierw trzeba do dziecka dotrzeć,a
dopiero potem starać się przekonać je do zabawy.Do najlepszych zabaw
zaliczyć można proste zabawy naśladowcze-dźwięków i ruchów.Najpierw
trzeba przejść do najprostszych,a potem do bardziej skomplikowanych.
Inną może być nauka nazw przedmiotów lub dopasowywanie do siebie takich
samych przedmiotów.Osobną kategorią są zabawy paluszkowe,które wpływają
przede wszystkim na rozwój mowy,na kondycję wzrokowo-ruchową.Dobrymi
zabawami są:Myszka,Dwa Michały,buzia robi am am,Idzie kominiarz.

Podczas zajęć rewalidacji indywidualnej od początku edukacji poza
ćwiczeniami logopedycznymii gimnastyką korekcyjną prowadzi się
ćwiczenia usprawniające manualne i zajęcia z zakresu samoobsługi
oraz zaradności życiowej.
U dzieci z zaburzoną sprawnościa ruchową występuje bardzo duże napięcie
mięśni,często usztywniające rękę,a przez to uniemożliwiające dostateczne
kierowanie ruchami.Napięcie to wzmaga się im bardziej złożone precyzyjne
ruchy ma wykonać dziecko.Celem zajęć jest poprawienie sprawności manualnej.
Po to,żeby dziecko mogło dostatecznie radzić sobie w czynnościach,
wymagających drobnych,precyzyjnych ruchów ręki,zaś w dalszej kolejności
mogło pisać lub odwzorowywać.Usprawniając rękę musimy przechodzić
stopniowo od zadań prostych i łatwych do coraz trudniejszych:dziecko
może ugniatać masy plastyczne,mieszać materiały sypkie,przesypywać
garściami piasek,groch,kasztany,malować dłońmi.Ważne jest to aby
ćwiczenia wpływały na zmniejszenie napięcia i rozluźnienie mięśni.
Równolegle z ćwiczeniami rozluźniającymi ćwiczeniami na płynność ruchów
prowadzimy ćwiczenia usprawniające palce.Należy wykonywać czynności
manipulacyjne takie jak:turlanie przedmiotów,rzucanie,stukanie,
odsuwanie i przyciąganie,wyjmowanie i wkładanie,rozciąganie,przelewanie,
nakładanie,przewlekanie i inne.Następnym etapem jest układanie.
Może ono być zróżnicowane według stopnia trudności przyjmować formę
układania dowolnego,układania w ustalonym rytmie np:klocek zielony-
czerwony-zielony,koło-kwadrat,układanie według wzorów.Trudniejszą formą
jest konstruowanie.Można tu wykorzystać różne zabawy i ćwiczenia,między
innymi taką działalność plastyczno-konstrukcyjną jak:manipulowanie,
układanie,konstruowanie,lepienie,wydzieranie,wycinanie,rysowanie,
malowanie stemplowanie.Jeżeli dziecko jeszcze nie dojrzało do
wykonywania omówionych ćwiczeń i zabaw,do nawiązania kontaktu można
wykorzystać proste zabawy paluszkowe.Dużą tu rolę odgrywa osoba dorosła,
która wypowiada tekst wierszyka ożywiając go ruchami rąk i dotykając
dziecko-jego palce,dłonie,ramiona.Przykładem najprostszej zabawy może
być sroczka,którą można określić jako zabawę na dziecku,a nie z
dzieckiem.Ma ona początkowo na celu przyciągnięcie słabej uwagi dziecka
przez bezpośrednie oddziaływanie na nie.


Sroczka


Sroczka kaszkę warzyła (zakreślamy kółeczko w półotwartej dłoni)
Dzieci swoje karmiła   
Temu dała na łyżeczkę (chwytamy czubek małego palca dziecka)
Temu dała na miseczkę  (chwytamy czubek serdecznego palca)
Temu dała na spodeczek  (chwytamy dużego palca)
Temu dała w garnuszeczek (chwytamy czubek wskazującego palca
A dla tego nic nie miała  (chwytamy i odrywamy się od czubka palca)
Frrr!!!-powięcej poleciała (kciuka udając odfrunięcie).


Zabawy paluszkowe można uatrakcyjnić wkładając na palce różne pacynki
wykonać je można z papieru lub materiału.Zabawy te wywołują radość,
pozwalają zdobyć zaufanie dziecka i ośmielić je.Znacznie trudniejsze
są zabawy kiedy to dziecko samo musi naśladować dorosłego.

Najpierw to powinny być proste ruchy np.uderzanie czubkami palców w
blat stołu w różnym tempie.



Idzie myszka

Idzie myszka do braciszka-idziemy dwoma palcami
po ramieniu w kierunku szyi dziecka.
Tu wskoczyła-wsuwamy palce za kołnierz
Tu się skryła
Myszeczko gdzieś była?
-sklepie
-coś robiła?-głaskanie przy każdym wierszu,leciutkie
klepanie przy ostatnim.
-mleczko piła
-a mnie nic nie zostawiłaś.



 
Idzie rak



Idzie rak-idziemy palcami po różnych częściach ciała.
Nieborak
Czasem naprzód i do tyłu,delikatnie szczypiemy dziecko
Czasem wspak
Jak uszczypnie będzie znak




Czapla
 

Chodziła tu czapla
Na wysokich nogach
Chodziła po desce
Chodziła po desce
Opowiadać Ci jeszcz?
Opowiadać Ci jeszcze?



Dwa Michały


Tańcowały dwa Michały
Jeden duży
Drugi mały
Jak ten duży
Zaczął krążyć
To ten mały
nie mógł zdążyć.



Jest w lesie chateńka


Jest w lesie chateńka.
Przed chatką sarenka.
I zając tam szary.
I drugi do pary!
Sosna jak wielkolud.
Maleńki krasnal
Pod grzybkiem się schował.
Zwierzątka rachował.



Rodzina



Ten pierwszy to nasz dziadziuś-chwytam kciuk dziecka
A obok babunia-prostujemy palec wskazujący
Największy-to tatuś-wielki palec
A przy nim mamunia-serdeczny palec
A to jest-dziecina mała-mały palec
A to twoja rączka cała-podnosimy rękę dziecka do góry.


Wierszyk ten można inscenizować palcami lub śpiewać
na melodię krakowiaka.Wykonanie włóczkowych pacynek
na każdy palec zaciekawi dodatkowo każde dziecko.
 





Stronę odwiedziło 124538 odwiedzających dziękuję !!!

PODARUJ 1% SWOJEGO PODATKU DLA KUBUSIA. Każdego roku płacisz podatki nie mając wpływu na to, gdzie tak naprawdę są kierowane Twoje pieniądze. Dziś możesz to zmienić nic nie tracąc. Możesz przekazać 1% podatku na rzecz Organizacji Pożytku Publicznego i pomóc w ten sposób konkretnej osobie potrzebującej dodatkowego wsparcia finansowego. Decyzja należy do Ciebie, czy oddać pieniądze fiskusowi czy może pomóc choremu dziecku, bo i tak ten podatek musisz zapłacić. Możesz sam podjąć decyzję. Jeśli chcesz pomóc Kubusiowi i przekazać swój 1% podatku właśnie dla niego - to jesteśmy Ci niezmiernie wdzięczni. Co trzeba zrobić? Wystarczy w zeznaniu za ubiegły rok w rubryczce 124 Nazwa OPP wpisać nazwę fundacji do której należy Kuba: FUNDACJA DZIECIOM "ZDĄŻYĆ Z POMOCĄ" ul. Łomiańska 5, 01-685 Warszawa,a w rubryczce 124 należy wpisać numer KRS: 0000037904.Aby wpłata dotarła na subkonto Kuby,należy koniecznie wpisać w rubryczce 126 cel szczegółowy- imię i nazwisko dziecka oraz jego numer ewidencyjny: JAKUB STASZEWSKI 6947 Wszystkim Darczyńcą z całego serca dziękujemy!!! Osoby które chcą abyśmy wiedzieli o przekazaniu 1% mogą zaznaczyć kwadracik w rubryczce 127 w ten sposób będziemy mogli im składać osobiste podziękowania.


Katalog firm
Ta strona internetowa została utworzona bezpłatnie pod adresem Stronygratis.pl. Czy chcesz też mieć własną stronę internetową?
Darmowa rejestracja